در عملیات کربلای 4 چه گذشت؟ - شهیدان رضازاده لواف

قسمت دوم :

 شرح عملیات
طى چند روزى که به زمان عملیات باقى مانده بود، بمباران و آتش توپخانه عراق روز به روز افزایش مى یافت. صبح روز سوم نیز اطراف پل فجر، نهر عرایض، سواحل کارون، اوایل جاده خرمشهر، حوالى ایستگاه هفت و برخى نقاط دیگر، بمباران شد و آتش توپخانه دشمن نیز فزونى یافت. پس از تاریک شدن هوا در روز سوم، (زمان آغاز عملیات) عراقى ها به ریختن فلز به وسیله هواپیما و شلیک منور دست زدند. از ساعت 19 تا 21 بیش از پنج مورد گزارش در مورد اقدامات دشمن به قرارگاه مرکزى رسید. با آنکه اوضاع نگران کننده به نظر مى رسید، اما تحلیل کلى فرماندهى، آن بود که شرایط عادى است! از ساعت 21 غواص ها به درون رودخانه رها شدند، اما پس از حدود نیم ساعت، در ساعت 35/21  اطلاع داده شد که دشمن با تیربار، نیروها را زیر آتش گرفته است. این تحرک دشمن نیز مانند شب هاى گذشته، عادى فرض شد، لذا دستور داده شد همه در ساعت 30/22  پاى کار باشند. اما ساعت 38/21‎دقیقه، لشکر 14 امام حسین (ع) خبر داد که دشمن روى خط، منور زیادى انداخته و داخل رودخانه نیز با تیربار به نیروها حمله کرده است. تمام این اقدامات دشمن داخل تنگه متمرکز شده بود. همان جایى که مى بایستى تاکتیک ویژه عملیات انجام مى گرفت.
در ساعت 22 ، فرمانده قرارگاه قدس اعلام کرد که لشکر 31 عاشورا متوقف شده است و امکان استفاده از لشکر 41 ثارالله (ع) نیز وجود ندارد و تیربار دشمن در خط  و روى آب، نیروها را هدف قرار داده است. در محور قرارگاه قدس، لشکرهاى 14 امام حسین (ع)، 21 امام رضا (ع) و 31 عاشورا در ساعات نخست حمله و قبل از درگیرى، تلفات زیادى متحمل شدند. با این همه، فرمانده قرارگاه ابراز مى داشت، شرایط حاد نیست! عدم تحرک خاص دشمن در محورهاى قرارگاه هاى نوح، کربلا و نجف و نیز عادى بودن شرایط در آن محورها، موجب تقویت این برداشت فرماندهى شده بود، اما شرایط در محور قرارگاه قدس به کلى با شرایط محورهاى دیگر متفاوت بود. حدود ساعت ‎22/08  با خبرهاى گوناگونى که رسید،  فرماندهى پى برد که دشمن، تک را کشف کرده است. اما اوضاع به سختى قابل اداره و بازگشت به شرایط قبل از حمله بود و از سوى دیگر، هنوز تا اندازه اى امیدوارى وجود داشت. از این رو، در ساعت‎22/30  سوم دى ماه 1365 رمز عملیات قرائت شد و یگان ها در تمام محورها عملیات را آغاز کردند و این در شرایطى بود که این بار، دشمن عملیات را آغاز کرده بود.
با آغاز حمله سراسرى در منطقه عملیاتى، در محور قرارگاه هاى نجف، قدس،  نوح و کربلا نیروها دست به پیشروى زدند و هدف هایى نیز تصرف شد. این وضعیت موجب آرامش در قرارگاه شد، اما در ساعت  10/ 24 دقیقه، لشکر 14 امام حسین (ع) خبر داد،  این یگان نتوانسته است در جزیره بلجانیه قایق هاى حامل نیرو را پیاده کند و دشمن از سمت جزایر بوارین و ماهى مانع عبور این قایق ها شده و تعدادى از آنها نیز منهدم شده اند. قرارگاه قدس نیز اطلاع داد، نوک جزیره ماهى پاکسازى نشده است و دشمن روى تنگه به شدت تیراندازى مى کند.
در جزیره ام الرصاص، لشکرهاى 8 نجف، 14 امام حسین (ع)، 25 کربلا و 41 ثارالله وارد عمل شده و ضمن شکستن خط هاى اول دشمن،  پیشروى در عمق را آغاز کردند.  لشکر 25 که وارد جزیره ام الرصاص شده بود،  نتوانست تا صبح سرپل به دست آمده را توسعه دهد.
در محور قرارگاه نجف، لشکر 19 فجر توانست وارد پنج ضلعى شود و در محور دیگر نیز، لشکر 57 حضرت ابوالفضل پیشروى کرد. وضعیت در منطقه شلمچه از شرایط بهترى نسبت به سایر محورها برخوردار بود. در منطقه جزیره مینو قرارگاه نوح - تیپ 33 المهدى - توانست خط را بشکند اما با نیروهاى دشمن مواجه شد که با سختى توانست پس از پاکسازى، با تیپ 32 انصارالحسین در خط اول الحاق کند. اما وجود آتش در جناح راست، این محور را تهدید مى کرد، در این حال، لشکر 7 ولى عصر(عج) نیز توانست وارد جزیره سهیل شود.
برپایه خبرهاى رسیده از اطلاعات قرارگاه خاتم (سپاه)، دشمن دو اقدام اساسى را در دستور کار خود قرار داد: اول اجراى آتش روى دهانه کارون و تنگه، دوم جلوگیرى از پیشروى لشکر 19 فجر و لشکر 57 ابوالفضل در داخل پنج ضلعى در محور شلمچه. علاوه بر این، در ساعت یک بامداد، رادیو عراق خبر حمله ایران را همراه با نقطه و محورهاى آن اعلام کرد، موضوعى که در گذشته سابقه نداشت! به ویژه در این خبر اعلام شد که این حمله بین سپاه هاى هفتم و سوم انجام گرفته است و لشکرهاى 11 و 15 درگیر هستند. این خبر، احتمال هوشیارى و آگاهى دشمن را از حمله، در ذهن فرماندهى بیشتر تقویت کرد.
ادامه مطلب را در یادداشت بعدی ملاحظه فرمایید